Δωρεάν μετακινήσεις παντού!

«Αγαπώ τη βραδύτητα, γιατί είναι ο ρυθμός της μνήμης. Η ταχύτητα είναι το τέμπο της λησμονιάς». 

Διαβάζοντας τα παραπάνω λόγια του Μίλαν Κούντερα στο παρακάτω άρθρο της Καθημερινής, ήξερα ότι κάτι με άγγιξε βαθιά και προκάλεσε
μέσα μου διεργασίες. Μπορεί το άρθρο να μην έχει την δυναμική που σε απογειώνει, όμως το παραθέτω αυτούσιο γιατί ορισμένες πληροφορίες του αξίζουν και ο καθένας κρίνει και κρατάει ότι επιθυμεί. Και ίσως κάνει κάποιους από εμάς να οραματιστούν ένα ταξίδι με ποδήλατο και να καταφέρουν να το υλοποιήσουν!

Διακοπές με ποδήλατο

Για όλους εσάς που το σκέφτεστε αλλά δεν το έχετε ακόμα τολμήσει, ένας μίνι οδηγός θα σας δώσει απαντήσεις και θα σας πάει, ορθοπεταλιά, στους ωραιότερους προορισμούς της ζωής σας.

Κακά τα ψέματα. Είμαστε όλοι αιχμάλωτοι του ιλίγγου της ταχύτητας. Μας το επιβάλλουν τα αρχέγονα ένστικτά μας (στη φύση επιβιώνει ο πιο γρήγορος, θηρευτής ή θήραμα) και το μάρκετινγκ· που εκμεταλλεύεται τη γονιδιακή μας προδιάθεση για να μας πουλήσει γρήγορα αυτοκίνητα, γρήγορο φαγητό, γρήγορη πληροφόρηση. Ευτυχώς, το ποδήλατο είναι εδώ για να μας απελευθερώσει.

Στο λιγότερο γνωστό αλλά μνημειώδες -για μένα τουλάχιστον- έργο του «Η βραδύτητα», ο Μίλαν Κούντερα κωδικοποιεί όλα όσα αξίζει να διαβάσετε σε αυτό το άρθρο: «Αγαπώ τη βραδύτητα, γιατί είναι ο ρυθμός της μνήμης. Η ταχύτητα είναι το τέμπο της λησμονιάς».

Αυτή δεν είναι μια new age υπόσχεση χωρίς αντίκρισμα. Σε συγκριτικές έρευνες που έγιναν το 1996 στο Πανεπιστήμιο του Οσλο, ανάμεσα σε τουρίστες/ταξιδιώτες που έκαναν την ίδια διαδρομή οι μεν με ποδήλατο, οι δε με μοτοσικλέτα (για να έχουν τον ίδιο βαθμό έκθεσης στα ερεθίσματα του περιβάλλοντος), οι ποδηλάτες κατάφεραν να επαναφέρουν στη μνήμη τους έως και 400% περισσότερες λεπτομέρειες από το ταξίδι. Ο χρόνος είναι σχετικός. Το γνωρίζουμε αυτό, έναν αιώνα τώρα. Και οι διακοπές με ποδήλατο «διαρκούν» περισσότερο.

Οσο για τα υπόλοιπα: όχι, το τουριστικό ποδήλατο δεν θα σας χαρίσει φυσική κατάσταση τριαθλητή, ούτε θα γυρίσετε με τεράστιους τετρακέφαλους και καλοσχηματισμένες γάμπες. Θα σας προσφέρει όμως ένα κίνητρο για να το ενσωματώσετε στην καθημερινότητά σας. Κι αν τα καταφέρετε, θα δρέψετε τους καρπούς της μακροχρόνιας επαφής με την ερασιτεχνική ποδηλασία, που είναι πολλοί και επιστημονικά τεκμηριωμένοι.

Ένας φίλος ποδηλάτης το είπε με μία φράση, καλύτερα από μένα: «Το ποδήλατο είναι το ιστιοπλοϊκό της στεριάς. Πάει πιο αργά από ένα ταχύπλοο, αλλά το απολαμβάνεις περισσότερο». Επίσης, είναι δραματικά φθηνότερο (και αφορολόγητο - ακόμα…).

Πόσο μακριά θα πάω;

Το «πόσο μακριά θα πάτε» εξαρτάται από τρεις παραμέτρους: την εποχή, το τερέν και την παρέα. Οχι το πόσο γρήγορο ή ελαφρύ ποδήλατο θα καβαλήσετε.

Αν ταξιδεύετε με καλό καιρό και πολλές φωτεινές ώρες μέσα στην ημέρα, η πεντάωρη καθημερινή ποδηλασία είναι μια υπόθεση πολύ πιο εύκολη απ’ όσο νομίζετε. Το πεντάωρο θα το «μαζέψετε» με στάσεις για καφέ, φωτογραφίες, ξεκούραση και ρεμβασμό, από -σχετικά- νωρίς το πρωί μέχρι το σούρουπο, σε μια αναλογία 1:2. Μία ώρα πάνω στη σέλα, δύο ώρες κάτω. Με μεικτό γεωανάγλυφο χωρίς πολλές και άγριες ανηφοριές, θα καλύψετε άνετα δώδεκα -και πιο ζωηρά δεκαπέντε- χιλιόμετρα την ώρα. Αν η παρέα είναι ομοιογενής και με φυσική κατάσταση ανθρώπου που δεν είναι αθλητής αλλά ούτε φυτό του καναπέ, ο μέσος όρος των εβδομήντα πέντε χιλιομέτρων την ημέρα είναι απολύτως εφικτός. Γι’ αυτό θα κάνουμε μια «έκπτωση λόγω διακοπών» και θα πούμε, για σιγουριά, πενήντα.

Τι προετοιμασία χρειάζομαι;

Πρώτα πρέπει να απαλλαγείτε από την υποχρέωση του τουριστικού πληθωρισμού. Σοβαρά μιλάω. Βγάλτε από το μυαλό σας το «επίτευγμα» των διακοπών που έχετε καταφέρει με άλλα μέσα: «Σε ένα τριήμερο γυρίσαμε την Πελοπόννησο!». Ή: «Είδαμε τρεις χώρες σε μία εβδομάδα!». Πρώτον, διότι δεν είναι επίτευγμα. Είναι κομπορρημοσύνη του αδαούς που έχει γυρίσει -κυριολεκτικά- όλο τον κόσμο και δεν έχει φέρει τίποτα μαζί του, εκτός από σέλφι και σουβενίρ. Και, δεύτερον, διότι το ταξίδι με ποδήλατο δεν είναι μετακίνηση από μια αφετηρία σε έναν προορισμό. Είναι αυτή η ίδια η αναψυχή - από την πρώτη πεταλιά μέχρι την τελευταία. 

Αν το ποδήλατο με το οποίο θα ταξιδέψετε είναι ήδη δικό σας, κάντε μερικές βόλτες των 5-10 χιλιομέτρων για να ξαναπάρετε το κολάι. Αν είναι καινούργιο, βολτάρετέ το τουλάχιστον μία εβδομάδα πριν ξεκινήσετε, για να βεβαιωθείτε ότι οι διαστάσεις του είναι οι σωστές για τον σωματότυπό σας, η σέλα είναι άνετη (άνετη σημαίνει σχετικά άκαμπτη - όχι ένα μαξιλάρι που καταπίνει τον πισινό σας) και το ποδήλατο καλοσυντηρημένο. Αν βγάλετε σήμερα το ποδήλατο από την αποθήκη -ακόμα χειρότερα από το μπαλκόνι- και φεύγετε αύριο για το ταξίδι σας, δεν θα φτάσετε μακριά.

Επίσης, επενδύστε σε ελαφριές, αδιάβροχες αποσκευές, ειδικά μελετημένες για ποδήλατο. Το τονίζω: «Ειδικά φτιαγμένες για ποδήλατο» - όπως της εταιρείας Ortlieb. Αυτό σημαίνει ότι ξεχνάτε τα μεγάλα σακίδια που πήρατε σε προσφορά από το σούπερ μάρκετ, τη σκηνή που ζυγίζει δέκα κιλά και τα βαριά ρούχα. Ο ποδηλάτης είναι η επιτομή του light traveller - του «αβαρούς ταξιδιώτη». Αγοράστε ό,τι καλύτερο αντέχει το πορτοφόλι σας. Τα γραμμάρια γίνονται κιλά όταν συσσωρεύονται και το ποδήλατο μπορεί να μεταφέρει το πολύ δέκα από αυτά τα κιλά, προτού γίνει άθλος ή βάσανο.

Κίνδυνοι και προφυλάξεις

Η Ελλάδα δεν έχει περιαστικούς ή υπεραστικούς ποδηλατόδρομους. Εχει όμως ένα εκτεταμένο, δαιδαλώδες δίκτυο δευτερευόντων δρόμων που ενώνουν τους πάντες με τα πάντα! Κάποτε, για να τους ανακαλύψεις, έπρεπε να σταματάς κάθε διακόσια μέτρα για να χαράξεις νέα πορεία. Σήμερα, υπάρχει το Google Maps. Και τα Smart Phones. Με ένα έξτρα Power Pack και ορθολογική διαχείριση της ενέργειας (με ένα μόνο τηλέφωνο ενεργό κάθε φορά μέσα στην παρέα, τα υπόλοιπα σε εφεδρεία) μπορείτε να ταξιδεύετε όλη μέρα με τον τυφλοσούρτη του ηλεκτρονικού πλοηγού χωρίς να χρειαστεί να κάνετε ούτε ένα περιττό μέτρο.

Μείνετε μακριά από τις καρμανιόλες των εθνικών οδών και μεριμνήστε για την ασφάλειά σας με τους παρακάτω τρόπους: Φροντίστε να έχετε κάλυψη από το δίκτυο της κινητής τηλεφωνίας. Αν πρόκειται να βρεθείτε εκτός δικτύου, ενημερώστε τουλάχιστον δύο ανθρώπους για την αφετηρία σας, την ώρα που θα ξεκινήσετε, τον προορισμό και την ώρα που υπολογίζετε να φτάσετε. Τηλεφωνήστε τους μόλις ολοκληρώσετε τη διαδρομή σας. 

Αν πάρετε μαζί σας φαρμακείο πρώτων βοηθειών, γεμίστε το με είδη που γνωρίζετε να χρησιμοποιήσετε. Α, παρεμπιπτόντως! Με την πρώτη ευκαιρία, κάντε σεμινάρια πρώτων βοηθειών! Είναι δωρεάν και θα σας χρειαστούν - ακόμη κι αν είναι για ένα απλό τσίμπημα τσούχτρας.

Στις μικρές πόλεις, κυκλοφορήστε στους δευτερεύοντες δρόμους, ανάποδα προς τη ροή των αυτοκινήτων! Ολοι αυτοί οι δρόμοι χωράνε άνετα ένα ΙΧ και ένα ποδήλατο παράλληλα. Αυτή είναι μια πρακτική επιβεβλημένη στις χώρες με ποδηλατική παράδοση (Γερμανία, Ολλανδία, Δανία) και στηρίζεται στην αδιαμφισβήτητη λογική: «Αν δεν βλέπει τα νώτα μου, δεν θα δει και την όψη μου, αλλά τουλάχιστον θα τον δω εγώ και θα παραμερίσω. Αν όμως τον έχω από πίσω μου και δεν βλέπω ότι δεν με βλέπει, θα τον καταλάβω μόνο όταν θα με έχει διεμβολίσει».

Στους επαρχιακούς δρόμους, ο μόνος πραγματικός κίνδυνος για τον ποδηλάτη είναι τα τσοπανόσκυλα. Στο εμπόριο κυκλοφορούν κόρνες με πεπιεσμένο αέρα που «και νεκρούς ανασταίνουν». Επίσης, τρομάζουν το 90% των επιθετικών σκυλιών. Η πιο ρεαλιστική λύση, πάντως, είναι να μην παραβιάσετε το χώρο φύλαξής τους. Αν είστε ήδη μέσα, προσπαθήστε να περάσετε αργά και παθητικά, να αποφεύγετε την επαφή με το βλέμμα (τα σκυλιά θεωρούν πρόκληση το να τα κοιτάτε επίμονα στα μάτια) και, στην ύστατη ανάγκη, να βάλετε το ποδήλατο ασπίδα ανάμεσα σε εσάς και το επιθετικό ζώο μέχρι να βαρεθεί και να εγκαταλείψει.

Τι ποδήλατο χρειάζομαι;

Για να ταξιδέψετε με άνεση, όλα τα αξιοπρεπή ποδήλατα «κάνουν», εκτός από αυτά που πουλάνε στα σούπερ μάρκετ με ογδόντα ευρώ και τις κούρσες (που είναι φτιαγμένες για ταχύτητα - εις βάρος της άνεσης). Σήμερα, η υπερεξειδίκευση του μάρκετινγκ έχει παρουσιάσει ποδήλατα για κάθε δραστηριότητα. Παρ’ όλα αυτά, ένα ατσάλινο ποδήλατο χωρίς αναρτήσεις (είναι περιττό βάρος και τίποτε άλλο) με άνετη γεωμετρία (που δεν σας τοποθετεί σε «πολεμική» στάση), ίσιο τιμόνι και σχετικά φαρδιά ελαστικά θα σας πάει παντού. O Heinz Stücke, ο Γερμανός ποδηλατοταξιδιώτης που γυρίζει τον κόσμο τα τελευταία πενήντα χρόνια χωρίς διακοπή (!), έχει χρησιμοποιήσει όλων των ειδών τα ποδήλατα - μερικά από αυτά χωρίς καν ταχύτητες. Το κάθε ποδήλατο υπαγορεύει το ρυθμό του. Και εφόσον τεκμηριώσαμε εξαρχής την αξία της βραδύτητας στο ταξίδι με αυτό το συγκεκριμένο μέσο, όλα τα ποδήλατα είναι ικανά. Μερικά όμως είναι ιδανικά.

Προσωπικά, θεωρώ ιδανικό ταξιδιωτικό ποδήλατο το αναδιπλούμενο. Αυτό που παλιά λέγαμε «σπαστό» (ίσως επειδή, τότε, ήταν τόσο άθλιας ποιότητας, που έσπαγε στην κυριολεξία μετά από ελάχιστο ζόρι). Το αναδιπλούμενο ποδήλατο δεν υπολείπεται σε τίποτα ενός ποδηλάτου full size. Η βασικότερη παρανόηση που το συνοδεύει είναι ότι οι μικροί τροχοί δεν πάνε μακριά ή «δεν τρέχουν». Στην πραγματικότητα, αυτές οι δύο παράμετροι εξαρτώνται από τη σχέση των γραναζιών στο σύστημα των ταχυτήτων. Ενα αναδιπλούμενο «γραναζώνεται» όσο γρήγορο θέλεις· αλλά δεν το θέλεις γρήγορο όταν ταξιδεύεις. Το θέλεις ανθεκτικό, ευκολομεταφερόμενο, αποθηκεύσιμο και με τη δυνατότητα να το έχεις πάντα δίπλα σου. Και σε αυτά, το αναδιπλούμενο εκμηδενίζει τον ανταγωνισμό. Επίσης, ταξιδεύει με ΚΤΕΛ, ΟΣΕ, αστικά λεωφορεία, ακόμη και ταξί αν χρειαστεί να το πας κάπου γιατί σε έπιασε λάστιχο.

Κι αν δεν θέλετε να προχωρήσετε ακόμα σε αγορά, κανένα πρόβλημα. Από τότε που η φάση του πρόωρου γιγαντισμού στις πωλήσεις άρχισε να παρουσιάζει κάμψη -γιατί ο κόσμος που έσπευσε να πάρει ποδήλατο «για να κυκλοφορεί στην πόλη» και να κόψει κάτι από τις δαπάνες συντήρησης του ενεργοβόρου γιωταχί του αποφάσισε τελικά ότι δεν του ταιριάζει- οι έξυπνοι επιχειρηματίες επεξέτειναν τις δραστηριότητές τους στις ενοικιάσεις. Σήμερα, δεν υπάρχει πόλη, τουριστικός προορισμός ή μεγάλο ξενοδοχείο που να μη νοικιάζει (ή δανείζει) ποδήλατα για βόλτες.

Αν είστε ακόμα αναποφάσιστοι και δεν θέλετε να επενδύσετε σε μια ρομαντική (μεν) αβεβαιότητα (δε), νοικιάστε το πρώτο σας ποδήλατο και κάντε το δοκιμαστικό σας ταξίδι με ξένες ρόδες.

Υπάρχουν στην Ελλάδα πόλεις φιλικές στο ποδήλατο;

Οχι μόνο υπάρχουν, αλλά είναι και περισσότερες απ’ όσες νομίζετε. Στην ηπειρωτική χώρα, η Καρδίτσα είναι μια πόλη με μακρά παράδοση στην ποδηλατοκίνηση (την έχουν πει και «Αμστερνταμ της Ελλάδας»), καλό δίκτυο ποδηλατόδρομων και μερικά φανάρια ρύθμισης της κυκλοφορίας για ποδήλατα - πιθανότατα κατ’ αποκλειστικότητα σε όλη την επικράτεια!

Η Λάρισα είναι η μεγάλη πόλη της επαρχίας όπου οι εποχούμενοι ποδηλάτες δεν φαντάζουν σαν ούφο. Τα Τρίκαλα έχουν κάνει σημαντικά βήματα στην προώθηση της ποδηλατοκίνησης. Τα Ιωάννινα έχουν πολλά ενοικιαζόμενα ποδήλατα και μια μαγευτική διαδρομή περιμετρικά της λίμνης. Η Καλαμάτα και η Πάτρα έχουν μπει εδώ και καιρό στο κλαμπ, όπως και το ειδυλλιακό Ναύπλιο.

Στη νησιωτική πλευρά, το Ηράκλειο αγαπάει τα ποδήλατα και δοκίμασε πρόσφατα ένα πιλοτικό σχέδιο δημοτικών ποδηλάτων. Η Κως έχει αγωνιστική ιστορία στο ποδήλατο βουνού (επί χρόνια διοργάνωνε το Kos Cup). Η Υδρα και οι Σπέτσες είναι νησιά όπου η κυκλοφορία αυτοκινήτων επιτρέπεται μόνο για την τροφοδοσία και τα ποδήλατα έχουν την τιμητική τους. Η Αίγινα είναι προσφιλής ποδηλατικός προορισμός για τους κατοίκους του Λεκανοπεδίου, όπως και το λιλιπούτειο, καταπράσινο Αγκίστρι. Τέλος, η Ρόδος, κοσμοπολίτικη και ευρωπαΐζουσα, δεν θα μπορούσε να λείπει από τους ποδηλατικούς προορισμούς. Πολλοί ξένοι τουρίστες την επισκέπτονται μόνο με το ποδήλατό τους (τελευταία και με ένα συνδυασμό αναδιπλούμενου ποδηλάτου και καγιάκ).

Για όλους αυτούς τους προορισμούς, οι ποδηλάτες δεν είναι εκκεντρικοί μποέμ ή ιδιόρρυθμοι «μπατιροτουρίστες». Είναι ταξιδιώτες με μια σεβαστή επιλογή ως προς τον τρόπο μετακίνησής τους. Και γίνονται όλο και πιο ευπρόσδεκτοι.

Προσωπική εμπειρία

Το πρώτο μου μεγάλο ποδηλατικό ταξίδι το έκανα στο εξωτερικό. Φορτώσαμε, με την παρέα μου, τα αναδιπλούμενα στο αεροπλάνο, προσγειωθήκαμε στo Ντίσελντορφ και τραβήξαμε βορειοδυτικά προς τον παράδεισο του ποδηλάτου, μέσω Βελγίου. Στην Ολλανδία καταλαβαίνεις αμέσως γιατί το ποδήλατο είναι βασιλιάς. Ή, τουλάχιστον, αφού έχεις βάλει μερικές ώρες στο πετάλι. Αν όχι, μπορεί να τύχει να ακούσεις μια κουβέντα σαν αυτή, ανάμεσα σε έναν Αμερικανό τουρίστα και έναν ντόπιο στο Ρότερνταμ: «Δεν έχετε καθόλου traffic. Γιατί δεν χρησιμοποιείτε τα αυτοκίνητά σας, τουλάχιστον όταν βρέχει;». - «Γιατί, αν τα βγάλουμε από το γκαράζ, θα αποκτήσουμε! Και αυτό θα είναι άδικο για τους συμπολίτες μας που θα επιμένουν να κυκλοφορούν με ποδήλατο». Αλλα γεωγραφικά πλάτη, άλλα ήθη…

---

ΕΞΟΡΜΗΣΗ ΑΙΓΙΝΑ

Σαββατοκύριακο ποδηλατικής προσαρμογής; Και κάτι παραπάνω από αυτό. Ενας ολοκληρωμένος προορισμός για εύκολο πετάλι και πολλή θάλασσα!

Πρώτη μέρα

Λιμάνι Αίγινας - Πέρδικα

Βαθμός δυσκολίας: Εύκολη

Χιλιόμετρα: 14

Χρόνος: 60-90 λεπτά, πολύ χαλαρά

Μέγιστη υψομετρική διαφορά: 80 μέτρα

Παραλιακή διαδρομή, ιδανική για οικογενειακή ποδηλασία ή προσαρμογή αρχαρίων. Αν καθυστερήσετε, θα φταίει μόνο η ξελογιάστρα θάλασσα που «κρατάτε» στα δεξιά σας καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδρομής. Επιστρέψτε το σούρουπο από τον ίδιο δρόμο.

Δεύτερη μέρα

Λιμάνι Αίγινας - Βαγία - Αφαία - Αγιος Νεκτάριος - Λιμάνι Αίγινας

Βαθμός δυσκολίας:

Μεικτή διαδρομή, που τα έχει όλα.

Χιλιόμετρα: 28

Βόλτα χωρίς μεγάλες κλίσεις, μια ωραία, σύντομη «κόντρα» (ανηφόρα στα Ποδηλατικά) και κατηφοριές για να λυσσάξετε στην ταχύτητα.

Αίγινα - Βαγία

Βαθμός δυσκολίας: Εύκολη

Χιλιόμετρα: 12

Χρόνος: 60 λεπτά

Μέγιστη υψομετρική διαφορά: 40 μ.

Κυρίως παραλιακή διαδρομή που περνάει μέσα από τη γραφική Σουβάλα (στο 10ο χλμ.) και καταλήγει στην αμμουδερή Βαγία με το ταβερνάκι πάνω στο κύμα.

Βαγία - Αφαία

Βαθμός δυσκολίας: Δύσκολη

Χιλιόμετρα: 4

Χρόνος: Εξαρτάται από τους τετρακέφαλούς σας (και το αν θα χρειαστεί να σπρώξετε).

Μέγιστη υψομετρική διαφορά: 175 μ.

Δύσκολη ανηφόρα στον στριφογυριστό βουνίσιο δρόμο - αλλά τόσο σύντομη, που αξίζει τον κόπο να τη δοκιμάσετε. Αν κουραστείτε, κάντε μια στάση. Προορισμός σας, ο αρχαίος ναός της Αφαίας Αθηνάς με την υπέροχη θέα και το καφενείο που «βλέπει» την Αγία Μαρίνα.

Αφαία - Αγιος Νεκτάριος

Βαθμός δυσκολίας: Μέτρια

Χιλιόμετρα: 6

Χρόνος: 50 λεπτά

Μέγιστη υψομετρική διαφορά: 30 μ.

Μεικτή, ημιορεινή διαδρομή με προορισμό την εκκλησία του Αγίου Νεκταρίου, προσφιλή τόπο όλων των μεγάλων πανηγυριών του νησιού. Εχει τις ανηφόρες της, αλλά το τοπίο σε όλη τη διάρκειά της είναι πολύ χαλαρωτικό.

Αγιος Νεκτάριος - Αίγινα

Βαθμός δυσκολίας: Εύκολη

Χιλιόμετρα: 6

Χρόνος: 20 λεπτά

Μέγιστη υψομετρική διαφορά: 18 μ.

Κατηφόρα - «η χαρά του τεμπέλη», με μέτριας ποιότητας οδόστρωμα και μοναδική θέα όλου του νησιού. Καταλήγει στην αφετηρία σας, με τα εύσημα του πρώτου σας κουλουάρ. Συγχαρητήρια. Πήρατε το βάπτισμα του πεντάλ. Καλά χιλιόμετρα!

ΜΕΤΑΒΑΣΗ

ΠΕΙΡΑΙΑΣ - ΑΙΓΙΝΑ Η σύνδεση είναι καθημερινή. Η διάρκεια του ταξιδιού είναι 1 ώρα και 15΄ με το πλοίο και 35-40΄ με τα ιπτάμενα δελφίνια. • Κοινοπραξία Πλοίων Σαρωνικού: Τ/22970-26.430, 22970-25.951, 22970-24.200, 22970- 22.945 • Aegean Flying Dolphins: Τ/22970-25.800 • Ιπτάμενα Hellenic Seaways: Τ/22970-26.777

ΕΠΟΜΕΝΟΙ ΣΤΑΘΜΟΙ

• ΑΓΚΙΣΤΡΙ Εχει μικρές, σύντομες διαδρομές, ήπιους δρόμους και εύκολες κλίσεις.

• ΠΟΡΟΣ Μπορείτε να προσεγγίσετε χωρίς δυσκολία αρκετές παραλίες και να απολαύσετε όμορφες διαδρομές.

• ΣΠΕΤΣΕΣ Είναι μικρό νησί, μπορείτε να το γυρίσετε όλο με ποδήλατο, αλλά υπάρχουν διαδρομές που έχουν μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας. Οχι για αρχάριους.

ΠΗΓΗ: Καθημερινή