Tourismos Travel Guru: Τρέχω στο πάρκο Ιδρύματος Σταύρου Νιάρχου. Το νέο HOT Running Spot της Αθήνας!

Το Κέντρο πολιτισμού Ιδρύματος Σταύρου Νιάρχου. Άποψη του πάρκου και νότια στο βάθος ο Σαρωνικός κόλπος

Η Αθήνα αλλάζει! Κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει αυτό. Και οι ρυθμοί που αλλάζει είναι ραγδαίοι. Διαφορετική η Αθήνα του 2011 με ρημαγμένο το κέντρο και κλειστά μαγαζιά και επιχειρήσεις. Άλλα στέκια το 2017, νέα μαγαζιά, νέες τάσεις.

Διάβασε και αυτό:

Επίσκεψη στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος: Περπάτημα / Τρέξιμο / Παιχνίδι / Εκδηλώσεις!

Δεν ξέρω αν φταίει η κρίση, αν ευθύνεται η γενικευμένη ανασφάλεια, η αλλαγή της κοσμοθεωρίας του καθενός, η εσωτερική ή εξωτερική μετανάστευση. Θα καταγραφούν όλα από τον ιστορικό του μέλλοντος.

ΔΕΣ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ:

Μια από τις θαυμαστές αυτές αλλαγές είναι η ασύλληπτη χορηγία του Ιδρύματος Σταύρου Νιάρχου που κοντεύει να τελειώσει και να παραδοθεί στο δημόσιο. Περνώντας από το Φάληρο και τη Λεωφόρο Συγγρού το μάτι σου δεν μπορεί να μην πέφτει στο επιβλητικό κτίριο με το στέγαστρο που μοιάζει σαν ιπτάμενο χαλί και το γιγαντιαίο εργοτάξιο γύρω από αυτό. Το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος είναι το μεγαλύτερο έργο που κατασκευάζεται στη χωρά. Η ανάπλαση του Φαληρικού Δέλτα περιλαμβάνει την κατασκευή της Εθνικής Βιβλιοθήκης, της νέας Λυρικής Σκηνής ενός τεράστιου πάρκου και αθλητικών εγκαταστάσεων.

**** SNF RUN λεπτομέρειες για τον αγώνα δρόμου του Ιδρύματος Νιάρχου ****

Το πάρκο Σταύρος Νιάρχος: εκτείνεται σε 170 στρέμματα και καλύπτει το 85% της έκτασης της επιφάνειας του ΚΠΙΣΝ. Θα είναι ένας από τους μεγαλύτερους πράσινους χώρους της Αθήνας με 1400 δένδρα και 28.000 θάμνους. Διαθέτει Μεσογειακό Κήπο, Λαχανόκηπους, κατάφυτο κυκλικό Λαβύρινθο, παιδικές χαρές και μια ήπια ανηφόρα, στο τέλος της οποίας οι επισκέπτες θα βρίσκουν τον Φάρο, ένα παρατηρητήριο 900 τ.μ με γυάλινο κέλυφος με θέα προς τη θάλασσα και την πόλη.

Πολλές ενδιαφέρουσες λεπτομέρεις μπορείς να διαβάσεις στην επίσημη ιστοσελίδα του Ιδρύματος εδώ.

Και τώρα στα καθ' ημάς! Πάμε να τρέξουμε στην νέα δρομική συνήθεια της Αθήνας, στο new Running Hot Spot! Εκκίνηση έξω από το Ωνάσειο, γωνία Δοϊράνης και Ταγματάρχου Πλέσσα και συνεχίζω την διαδρομή μου των 10.50 χιλιομέτρων όπως δείχνει ο χάρτης παρακάτω:

Βρίσκομαι στην οδό Ευρυπίδου, στην πίσω μεριά του Ιδρύματος και κατευθύνομαι δυτικά.

Στο τέλος της ευθείας ο δρόμος αλλάζει όνομα και λέγεται Φιλίππου. Συνεχίζω μέσω της εικονιζόμενης νησίδας προς την οδό Επαμεινώνδα.

Μπήκαμε στην οδό Ασκληπειού και κινούμαστε επι του ποδηλατοδρόμου της με προσοχή. σύντομα φτάνουμε στην Λεωφόρο Θησέως (Ελ. Βενιζέλου λέγεται κανονικά ΚΑΙ ΑΥΤΗ!)

Λοξά δεξιά υπάρχει μια διάβαση και περνάμε προσεκτικά, για να αντικρίσουμε ακόμα μια ενδιαφέρουσα ανάπλαση. Το παλιό εργοστάσιο της ΙΖΟΛΑ που μετατράπηκε σε πάρκο και μεγάλο σουπερμάρκετ!

Σε πολύ λίγο φτάνουμε στον Ιλισό, ένα από τα δύο ξεχασμένα και μπαζωμένα μεγάλα ποτάμια της Αθήνας. Περνάμε από το γεφυράκι το οποίο μας αντέχει όσο και να μην του φαίνεται....

Κάνω ένα ζιγκ ζαγκ ως μια τσαχπινιά στην τρεχάλα μου και συναντώ την οδό Κανάρη, που την κόβω ευθεία. Βρίσκομαι ήδη στην Δήμο Μοσχάτου - Ταύρου. Μήπως΄φιλαράκι τελικά είχες υποτιμήσει αυτές τις περιοχές και τώρα πια τρίβεις τα μάτια σου....;

Τάχιστα κάτι ογκώδες ορθώνεται εμπρός μου! Είναι η Εθνική οδός που καβαλάει ένα ποτάμι που κάποτε πλημμύριζε συχνά. Είναι ο Εγκιβωτισμένος και πολύπαθος Κηφισός! Στρίβω δεξιά.

Είμαι στην πάροδο της Λεωφόρου Κηφισού. Επάνω γίνεται πανικός και κόσμος μποτιλιάρεται καθημερινά. Εδώ κάτω άλλος Θεός υπάρχει. Σαστισμένος βλέπω ένα πέρασμα σαν μεταλλική γέφυρα για να με βγάλει απέναντι στο Νέο Φάληρο. Αν υπήρχαν ψαράδες και γλάροι θα μπορούσε να μοιάζει λίγο με την γέφυρα του Γαλατά... Το τερμάτισα εε; Φταίνε οι ενδορφίνες από το τρέξιμο, χαχα!

Στο τέλος του δρόμου πάω αναγκαστικά δεξιά στην Καραολή Δημητρίου.

Η οποία με βγάζει στον σταθμό ΗΣΑΠ Μοσχάτο! Πάλι μαγεύομαι!

Βρίσκομαι στην Θεσσαλονίκης όπου στο μεγαλύτερο μήκος της έχει φτιαχτεί ο μητροπολιτικός ποδηλατόδρομος! Έστω και με τρόπο ελληνικό, είναι μια σημαντική προσπάθεια και πρέπει ο καθένας να τον υπερασπιστεί. Ακολουθεί χάρτης με τον νότιο άξονα του μητροπολιτικού ποδηλατόδρομου.

Οδός Θεσσαλονίκης λίγο πριν τον σταθμό της Καλλιθέας. Πλέον στην αριστερή μεριά του δρόμου υπάρχει κάτι που μοιάζει με ποδηλατόδρομο.

Επιτέλους φτάσαμε στον ανακαινισμένο σταθμό ΗΣΑΠ Καλλιθέα. Προχωράμε λίγο στην Σιβιτανίδου και στρίβουμε δεξιά στην Σαλαμίνος που λίγο πιο κάτω λέγεται Ιλισού.

Εδώ ξεκινάει η αποκάλυψη! Κόσμος και κοσμάκης με ποδήλατο, με σκύλο, με πατίνια, με καροτσάκια με παιδιά, τρέχοντας ή περπατώντας είναι έξω και το χαίρεται!

Και κάπως έτσι κοντεύω να τερματίσω. Βρίσκομαι ξανά στα όρια του δήμου Καλλιθέας, και συγκεκριμένα στα προσφυγικά σπίτια στις Τζιτζιφιές.

Μα τι όνομα είναι αυτό; Άκου Τζιτζιφιές!;;! Ας δούμε τι σημαίνει

Οι Τζιτζιφιές, πρώην Αράπικα, ήταν παραλιακός οικισμός της Αττικής στον όρμο του Φαλήρου μεταξύ Παλαιού Φαλήρου και Μοσχάτου. Υπάγονταν στην τότε κοινότητα, και σήμερα Δήμο, της Καλλιθέας ως συνέχεια αυτής προς την ακτή. Το κέντρο του συνοικισμού ήταν ακριβώς στη διασταύρωση της παραλιακής λεωφόρου με την Λεωφόρο Θησέως όπου παλαιότερα βρίσκονταν και η διασταύρωση των Τραμ Αθηνών - Παλαιού και Νέου Φαλήρου. Το 1955 οι Τζιτζιφιές αριθμούσαν 2.843 κατοίκους. Πήραν το όνομά τους από τα δέντρα τζιτζιφιές που φύτρωναν στην περιοχή.

Μέχρι τη δεκαετία του 1970 στις Τζιτζιφιές υπήρχαν πολλά νυχτερινά λαϊκά κέντρα όπως το "Νοσταλγία" στο οποίο τραγουδούσε ο Σπύρος Ζαγοραίος και άλλα.

Η Τζιτζιφιά -Ziziphus jujuba-.θεωρείται δέντρο με καταγωγή την Ασία που έχει εγκλιματιστεί στην Ελλάδα και σε άλλες παραμεσόγειες χώρες, άγνωστο πότε. Κάποτε τις συναντούσε κανείς πολύ συχνά στο λεκανοπέδιο, όπως και τις θεόρατες πιπεριές και τους ευκαλύπτους, και η μυρωδιά που ανέδιδαν σφράγισε την παιδική μας ηλικία. Μετά ήρθαν τα αυτοκίνητα, χρειάστηκε να μεγαλώσουν οι δρόμοι -να πλατύνουν- και τα περισσότερα απ'αυτά τα δέντρα θυσιάστηκαν στο όνομα της ανάπτυξης.
Στη χώρα μας το δέντρο έχει σχεδόν ξεχαστεί, ενώ αλλού στον κόσμο καλλιεργείται για τους καρπούς του. Φτιάχνουν μ'αυτούς μαρμελάδες, καραμέλες και γλυκά. Περισσότερα για το δέντρο Τζιτζιφιά και τους ιαματικούς του καρπούς εδώ.

Χαμένος στο σήμερα και το χθες, στο σύγχρονο και το παλιό, στην Αθήνα που αλλάζει δραματικά και όλο ίδια μένει. Όπως και εμείς οι Αθηναίοι.

Σπεύδω να κάνω διατάσεις και αποθεραπεία. Ήδη οραματίζομαι την επόμενή μου ραννική - δρομική εξόρμηση. Το New Running Hot Spot of Athens το πέρασε το τεστ!