Tourismos Travel Guru: Ελαφόνησος Λακωνίας, ένας τυρκουάζ Παράδεισος! Elafonisos Paradise Island

Ελαφόνησος, η παραλία του Σίμου

Ελαφόνησος! Ένα νησάκι με δυόμιση παραλίες όλες και όλες, έναν οικισμό - λιμάνι και δύο οδικούς άξονες από 4,5 χιλιόμετρα ο καθένας. Και όμως το μέρος αυτό κατατάσσεται στους 20 καλύτερους καλοκαιρινούς προορισμούς της Ελλάδας και οι παραλίες του από τις καλύτερες στην Ευρώπη! Καλώς ήρθατε στην Ελαφόνησο λοιπόν, στην οποία θα έρχεστε ξανά και ξανά...!

Το γαλάζιο της Ελαφονήσου που θα θυμάσαι για μια ζωή.

Καταρχάς θα πρέπει να πούμε ότι άλλο το νησάκι στο νότιο άκρο της
Πελοποννήσου, δίπλα στην Νεάπολη Λακωνίας και βόρεια από τα Κύθηρα και άλλο το Ελαφονήσι που βρίσκεται στην Κρήτη, νοτιοδυτικά των Χανίων, και αποτελεί επίσης αξιολογότατη παραλία. Μην τα μπερδεύεις λοιπόν, άλλο Ελαφόνησος και άλλο Ελαφονήσι!

Η εξωτική παραλία του Σίμου

Η Ελαφόνησος απέχει 322 χιλιόμετρα από το κέντρο της Αθήνας και η google σου λέει ότι μπορείς να φτάσεις εδώ (όπου εδώ γράψε Πούντα, την απέναντι πολύ ωραία παραλία από την Ελαφόνησο) με το ΙΧ σου σε 4 ώρες και 15 λεπτά. Βάλε και 10 λεπτά το καραβάκι που θα σε πάει απέναντι (ναι, τόσο λίγο!), υπολόγισε και καμιά στάση στην διαδρομή, σε τεσσεράμιση - πέντε ώρες θα έχεις φτάσει. Μόλις παραδοθεί ένας καινούριος δρόμος θα έρχεσαι εδώ πιο γρήγορα αλλά με περισσότερα διόδια!!!

Ο Άγιος Σπυρίδωνας στην Ελαφόνησο, ένα από τα λίγα γραφικά κτίσματα του νησιού, που παρά ταύτα θα το λατρέψεις όπως και να έχει!

Στην Ελαφόνησο πρωτοήρθα από σπόντα το 2008. Άκουγα ιστορίες διάφορες και καλά λόγια για το νησί και τα έφερε έτσι που το επισκέφτηκα. Ήταν η πρώτη φορά που ταξίδεψα τόσο νότια στην Πελοπόννησο! Φτάνω και σαλτάρω! Που να την χωρέσεις τόση ομορφιά, τόση απεραντοσύνη του γαλάζιου σε μια σταλιά νησάκι...; Στην Ελαφόνησο έχω πάει 4 φορές μέχρι τώρα και πολύ σύντομα θα επιστρέψω!

Άφιξη στην Ελαφόνησο με την παντόφλα μέσα σε 10'. Πριν προλάβεις να μπεις, βγαίνεις!

Πριν πούμε για την διαδρομή μας, πώς θα σου φαινόταν αν αυτά τα πανέμορφα χώματα τα αποκαλούσαν γαϊδουρομασέλα...; Ναι, πολύ καλά διάβασες! ΓΑΪΔΟΥΡΟΜΑΣΕΛΑ. Ή επί το αρχαιότερον "όνου γνάθος", διότι το σχήμα της όντως παραπέμπει στα σαγόνια του χαριτωμένου ζώου, όπως πρώτος πρόσεξε ο Παυσανίας. Τσέκαρέ το και εσύ! Βέβαια να πούμε ότι Κατά την αρχαιότητα η σημερινή Ελαφόνησος δεν αποτελούσε νησί, αλλά τη χερσόνησο. Στην περιήγησή του ο Παυσανίας τοποθετεί την πόλη στην ποντισμένη σήμερα περιοχή της νησίδας Παυλοπέτρι (Πετρί), όπου διακρίνονται ακόμη και σήμερα χαλάσματα σπιτιών και καρόδρομοι, όπως και στον Κάβο Καλογήρου (Καλόγερας) κοντά στο νησί Κασέλα στης Παναγίας τα Νησιά αλλά και αλλού. Μαζί με την περιοχή μεταξύ του νησιού και της Πελοποννήσου, που ποντίστηκε μετά τον πρώτο αιώνα μ.Χ., ποντίστηκαν και άλλα μικρότερα κομμάτια γης πέριξ του νησιού που σήμερα μας ανταμείβουν με τα υπέροχα χρυσοπράσινα χρώματα στα νερά άνωθεν τους.

Η Ελαφόνησος όπως φαίνεται από το ferry boat

Το σημερινό της όνομα η Ελαφόνησος το οφείλει, σύμφωνα με έρευνα των Δρ. Σταμούλη Ιακώβου & Κρούπη Ηλία, στο πλούσιο κυνήγι που υπήρχε στην περιοχή από την αρχαιότητα, καθώς, όπως αναφέρεται και από τον Παυσανία, πολλά ήταν τα ιερά της Αρτέμιδας στην περιοχή και πιο συγκεκριμένα από την ύπαρξη πλήθους μικρόσωμων ελαφιών κόκκινου χρώματος. Άλλωστε και το διάσημο άγαλμα της Θεάς Αρτέμιδας στο Μουσείο του Λούβρου, που κρατά ένα τέτοιο ελάφι, έχει βρεθεί στην ευρύτερη περιοχή.

Το λιμάνι της Ελαφονήσου που είναι και ο μεγαλύτερος οικισμός

Σύμφωνα και με Βενετσιάνικους χάρτες του 15ου αιώνα, η Ελαφόνησος αποτυπώνεται ως CERVI "τσέρβι" και τα Κύθηρα ως CERIGO "τσερίγκο" (όνομα που οι ντόπιοι χρησιμοποιούν ως και σήμερα για τα Κύθηρα, κάτι που δεν έγινε στην Ελαφόνησο, καθώς δεν κατοικούνταν τότε). Τέλος, το απέναντι χωριό Βιγκλάφια μαρτυρά με το όνομά του την αλήθεια αυτή (ΒΙΓΚΛΑ - ΕΛΑΦΙΑ), καθώς από εκεί απλώνεται μπροστά μας πεντακάθαρα όλος ο κάμπος ως την Ελαφόνησο, όπως και η λιμνοθάλασσα Στρογγύλη. Ως φυσικό παρατηρητήριο, λοιπόν, των κόκκινων αυτών ελαφιών δε θα μπορούσε παρά να αποδοθεί αυτό το τοπωνύμιο.

Το λιμάνι από ψηλά και στο βάθος η απέναντι από την Ελαφόνησο λακωνική ακτή

Ας μελετήσουμε παρακάτω τον χάρτη της διαδρομής. Με κλίκ πάνω του μπορούμε να τον αποθηκεύσουμε στο πρόγραμμα καταγραφής του κινητού μας. Εκκίνηση και τερματισμός η χώρα της Ελαφονήσου. Πορεία νότια περνάμε από την παραλία Λεύκη για να καταλήξουμε σε αυτή του Σίμου όπου βρίσκεται και το φημισμένο camping και να επιστρέψουμε πίσω. Η διαδρομή έχει χαραχθεί να περνάμε μέσα από ψιλή άμμο και τρέξιμο εκεί που το κύμα γλύφει την ακτή. Αν αυτό είναι κάτι που δεν επιθυμούμε, τροποποιούμε την διαδρομή κατάλληλα!

Ελαφόνησος, άποψη του λιμανιού. Εδώ θα πιείς ουζάκι ή κοκτέιλ.

Δειλινό στην Ελαφόνησο. Η θέα από το νησάκι του Αγίου Σπυρίδωνα με την ομώνυμη εκκλησία

Ακόμα και το ηλιοβασίλεμα στην Ελαφόνησο είναι μοναδικό!

Στον Άγιο Σπυρίδωνα πηγαίνεις περπατώντας σε ένα όμορφο γεφυράκι

Αυτό το γεφυράκι ιδανικό για ερωτευμένους!

Στην Ελαφόνησο έχει τύχει να δοκιμάσω το καλύτερο χταπόδι που έφαγα ποτέ!

Δίπλα στα ferry boat, Έλληνες απολαμβάνουν ανέμελοι τις χαρές του καλοκαιριού.

Παραλία Σίμος. Κατασκήνωση δίπλα σε κέδρους, ψιλή άμμος, πλήρης ξεγνοιασιά, γυμνισμός, επιστροφή στην απλότητα του φυσιολογικού, αποχή από την πολυπλοκότητα του σύγχρονου πολιτισμού.

Στις φωτογραφίες που ακολουθούν θα δείτε ότι όταν ένα μέρος είναι όμορφο και έχει κάτι μαγικό, έτσι θα παραμείνει υπό οποιεσδήποτε συνθήκες. Κάποιες φωτό είναι συννεφιασμένες και βροχερές από έναν Ιούνιο που μας τα μούσκεψε.

Ας μάθουμε και το πώς κατοικήθηκε το πανέμορφο νησάκι στο πρόσφατο παρελθόν. Η Ελαφόνησος κατά την Ελληνική Επανάσταση του 1821 περιλήφθηκε στο ελεύθερο στη συνέχεια κράτος, όταν η ελληνική πλευρά εκμεταλλεύτηκε την μη αναγραφή της Ελαφονήσου, όπως παράλληλα και της νήσου Σαπιέντζα, σε καμιά συνθήκη κυριαρχίας της «Επτανησιακής Πολιτείας» από τους Άγγλους, στην οποία ουσιαστικά κι ανήκαν τότε. Όταν ξέσπασαν στην Αθήνα τα γνωστά Παρκερικά εξ αιτίας του Εβραίου τυχοδιώκτη Πατσίφικο, όπου κατά τον ωμότερο και βιαιότερο τρόπο επιβλήθηκε αγγλικός ναυτικός αποκλεισμός προκειμένου η Αγγλία να πετύχει παράλληλα την επιβολή φιλοβρετανικής πολιτικής στην Ελλάδα και τη μεταβολή της ακολουθούμενης τότε ελληνικής φιλορωσικής πολιτικής, μεταξύ άλλων η Αγγλία διά του τότε Πρωθυπουργού της απαίτησε και την παράδοση της Ελαφονήσου ως προσάρτημα των Ιονίων νήσων που τελούνταν ακόμα υπό την κυραρχία της. Τότε ο Όθωνας προσκαλώντας για την επίλυση της διαφοράς τη μεσολάβηση των άλλων Μεγάλων Δυνάμεων (Γαλλίας και Ρωσίας) έδωσε μυστική εντολή για έμμεση εγκατάσταση κατοίκων στην Ελαφόνησο και μεταφορά αιγοπροβάτων από την έναντι περιοχή της Νεάπολης Βοιών και τα γύρω χωριά προκειμένου να παρουσιάζει αυτή οικονομική εκμετάλλευση. Έτσι, τον Απρίλιο του 1850, όπου και έληξε ο ναυτικός αποκλεισμός, μετά την καταβολή εκ μέρους της Ελλάδας χρηματικής εγγύησης 340.000 δραχμών (της εποχής εκείνης) άρχισε το νησί να κατοικείται από τους σημερινούς του κατοίκους.

Η Ελαφόνησος παρουσιάζει τεράστιο οικολογικό ενδιαφέρον με τους σπάνιους φυτικούς και ζωικούς οργανισμούς. Η περιοχή χαρακτηρίζεται από μια ποικιλία τύπων οικοτόπων, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι αρκετά καλά διατηρημένοι (τυπική αμμόφιλη και αλοφυτική χλωρίδα, συστάσεις κέδρων στις αμμοθίνες, δενδρώδεις διαπλάσεις με Juniperus oxvcedrus, υψηλοί θαμνώνες, βράχοι) που απαντούν φυτοκοινωνίες από τις πιο πλούσιες σε ποικιλότητα, καθώς και υποθαλάσσιες φυτοκοινωνίες, τις γνωστές ποσειδωνίες, κολπίσκους, κόλπους κ.α. Η χλωρίδα της περιοχής είναι πλούσια σε κοινά είδη, ενώ περιλαμβάνει ενδημικά και τοπικά ενδημικά είδη. Η περιοχή είναι πολύ σημαντική για τα μεταναστευτικά πτηνά τόσο ως τόπος αναπαραγωγής, όσο και ως ενδιάμεσος σταθμός ανάπαυσης. Εξίσου σημαντική είναι η παρουσία σπάνιων ειδών αμφίβιων, ερπετών και πουλιών που εμφανίζονται στην Ελαφόνησο, στην περιοχή του Μαλέα και στην ευρύτερη Λακωνία.

H ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους περιοχή της Ελαφονήσου έχει χαρακτηριστεί ως Τόπος Κοινοτικής Σημασίας του δικτύου NATURA 2000 (GR2540002) -σύμφωνα με την Οδηγία 92/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 21ης Μαΐου 1992 για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων και της άγριας πανίδας και χλωρίδας.
Το Πρόγραμμα της Κοινοτικής Δράσης στον τομέα του Περιβάλλοντος προβλέπει μέτρα με στόχο την εξασφάλιση καθεστώτος προστασίας για τους φυσικούς οικοτόπους και τα είδη κοινοτικού ενδιαφέροντος.