Tourismos Travel Guru: Λευκάδα ~ Άγιος Νικήτας

Λευκάδα, παραλία Πευκούλια. Η φωτογραφία αυτή τραβήχτηκε ως το δεύτερο πράγμα που έκανα όταν ξύπνησα ένα υπέρλαμπρο καλοκαιρινό πρωινό. Το πρώτο ήταν να ανοίξω την πόρτα της σκηνής μου...

Οι περισσότεροι όταν ακούνε Λευκάδα φέρνουν στο μυαλό τους το Νυδρί, το νησί του Ωνάση, τον Σκορπιό, άντε ίσως και την πόλη της Λευκάδας. Για μένα, η όλη μαγεία και η αλήθεια της Λευκάδας βρίσκονται δυτικά. Στο σημείο που τα άσπρα κατακερματισμένα χώματα της Λευκάδας που κουβαλούν τόνους πράσινων πεύκων και ελάτων συναντιούνται άγρια και απότομα με την "γαλακτερή" θάλασσα του Ιονίου πελάγους. Από αυτά τα μέρη πήρε το όνομά της το νησί, εδώ η ευλογία της φύσης και το ρίσκο των φυσικών φαινομένων ενώνονται, φτιάχνοντας ένα μοναδικό κράμα ενέργειας, δυναμικής, κατάνυξης. **Πάρτε μια άμεση γεύση Λευκάδας με αυτό το βίντεο: **

Θυμάμαι ότι πριν από 8 χρόνια, όταν πρωτοήρθα στο νησί, σταμάτησα σε ένα πλάτωμα που κοιτάει από ψηλά την παραλία Πευκούλια και τον Άγιο Νικήτα στο βάθος. Ήξερα ότι εδώ ήθελα να διανυκτερεύσω. Ήξερα ότι θα έφτιαχνα μια έντονη σχέση με το μέρος αυτό, σχέση ερωτική. Έτσι και έγινε. Πλέον κάθε χρόνο επισκέπτομαι την αγαπημένη μου Λευκάδα έστω και για ένα σαββατοκύριακο.

Τα Πευκούλια και ο κόλπος του Αγίου Νικήτα.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΚΑΙ ΕΔΩ: ΤΡΕΧΩ ΣΤΗΝ ΛΕΥΚΑΔΑ, Η ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΤΗΣ SANTA MAURA

Ας μάθουμε λίγα πράγματα για την περιοχή. Φαίνεται ότι η ο Άγιος Νικήτας είχε κατοικηθεί κατά την αρχαιότητα. Ανασκαφές έχουν φέρει στην επιφάνεια ευρήματα που κατατάσσονται στην παλαιολιθική περίοδο, αλλά και νεότερα που προέρχονται από εγκαταστάσεις ανθρώπων της περιόδου από τον 6ο αιώνα π.Χ. μέχρι τη Ρωμαϊκή κατάκτηση. Οι ψαράδες του χωριού έχουν επανειλημμένα ανασύρει από το βυθό της θάλασσας αντικείμενα αρχαιολογικού ενδιαφέροντος, όπως αγγεία, αμφορείς κ.ά. Εντύπωση ακόμη προκαλεί και η ύπαρξη ορισμένων πολύ παλαιών ελαιοδέντρων στη γύρω περιοχή. Έρευνα στο Αρχειοφυλακείο Λευκάδος έδειξε ότι οι πρώτες αναφορές στο χωριό χρονολογούνται από το 1816, οπότε αναφέρεται σαν μαχαλάς του χωρίου Κάτω Εξανθείας (πρόκειται για το σημερινό χωριό Δρυμώνας). Ευρήματα σε παλιά σπίτια του χωριού, καθώς και η μικρή καμπάνα του Ναού, παραπέμπουν στη δεκαετία του 1830. Η σημερινή εικόνα του Αγίου Νικήτα στο τέμπλο του Ναού φέρει την χρονολογία 1848, ενώ στις εικόνες του Χριστού και της Παναγίας αναγράφεται 1814. Σε εκκλησιαστικό έγγραφο, αναφέρεται ότι το 1841 έγινε χειροτονία του ιερέως Ευσταθίου Κατωπόδη εις το χωρίο Άγιος Νικήτας της περιοχής του χωρίου Εξανθείας.

Τα Πευκούλια, γη και ύδωρ σε τέλεια αρμονία.

Οι ιστορικές πηγές, επομένως, δείχνουν ότι ο οικισμός είναι σχετικά πρόσφατος. Εξάλλου, υπήρξε μεγάλη δραστηριότητα των πειρατών στις παραλιακές περιοχές της Λευκάδας κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας (1477-1684 και κυρίως προς το τέλος αυτής. Φαίνεται, όμως, ότι το τοπωνύμιο, άρα και η εκκλησία υπήρξε από παλιότερα με κάποια ίσως διαφορετική μορφή και ανοικοδομήθηκε με την εγκατάσταση των κατοίκων. Για παράδειγμα, υπάρχει σε γκραβούρα ενετικός χάρτης του 1687 από το «Isolario» του Ιταλού γεωγράφου Βιτσέντζο Κορονέλι (1650-1718), ο οποίος ονομάζει τη περιοχή «Porto Angius», ενώ σε νεώτερο Ενετικό χάρτη του 1757 που σχεδιάστηκε από τον Girolamo Delanges αναφέρεται η σημερινή ονομασία του χωριού, χωρίς όμως να σημειώνεται η ύπαρξη κάποιου οικισμού στη περιοχή.

Η μήκους 4 χιλιομέτρων παραλία Πευκούλια προσφέρεται για στιγμές χαλάρωσης, αφού όσο κόσμο κι αν έχει, μπορείς να βρείς μοναχικά σημεία και να απολαύσεις τον ήλιο γυμνός.

Σήμερα θεωρείται βέβαιο ότι οι πρώτοι κάτοικοι της περιοχής εγκαταστάθηκαν σταδιακά από το κοντινό χωριό Δρυμώνας στο πρώτο μισό του 19ου αιώνα. Αντίθετα, είναι άγνωστο πότε και πώς ονομάστηκε η περιοχή Άγιος Νικήτας. Προφανώς σχετίζεται με τη λατρεία του Αγίου στον ομώνυμο ναό, αλλά η ίδρυσή του φαίνεται ότι πάει πολύ πίσω στο χρόνο, πιθανότατα πριν την Ενετική κατάκτηση της Λευκάδας (1684), οπότε τοποθετείται και η ίδρυση του Δρυμώνα.

Παραλία Πευκούλια. Αν η γη ήταν επίπεδη, στο βάθος θα φαινόταν η Ιταλία.

Εδώ πρέπει να αναφερθεί ότι ο Άγιος είναι άγνωστος στην Ελλαδική Εκκλησία και δεν αναφέρεται πουθενά αλλού η ύπαρξη ναού η εικόνας του. Σύμφωνα με την παράδοση, οι πρώτοι κάτοικοι του χωριού βρήκαν την εικόνα του Αγίου σε ερημική τοποθεσία χωρίς να γνωρίζουν ποιον ακριβώς απεικονίζει και μετά από επαφές με τις θρησκευτικές αρχές έκτισαν τον ομώνυμο ναό. Πάντως σώζεται μέχρι σήμερα στο ναό εικόνα του Αγίου, πιθανά του 18ου αιώνα, που πρέπει να εξυπηρετούσε τις λατρευτικές ανάγκες των πιστών πριν την ανοικοδόμησή του. Σίγουρα όμως υπάρχει ένα κενό μεταξύ των ανθρώπων που έδωσαν το όνομα στην περιοχή και των νέων του κατοίκων και αυτό ουσιαστικά μας πληροφορεί η παράδοση. Αυτό είναι ένα φαινόμενο που συναντάται συχνά στην ιστορία του νησιού , διότι οι καταστροφικοί σεισμοί κυρίως, αλλά και οι επιδημίες, καθώς και η συχνή εναλλαγή κατακτητών ερήμωναν μεγάλες περιοχές, ακόμη και ολόκληρο το νησί, για να εποικιστεί στη συνέχεια από κατοίκους άλλων περιοχών (π.χ. Θεσπρωτοί, Κρήτες, Χιώτες, Πρεβεζάνοι, Ακαρνάνες κ.ά.).

Άποψη του Αγίου Νικήτα από ψηλά.

Τη χρονική αυτή περίοδο, συγκεκριμένα, εκτός από τη μετάβαση από την κυριαρχία των Τούρκων στην κυριαρχία των Ενετών, την οποία επακολούθησε αναδιανομή της γεωργικής γης, καθώς οι τελευταίοι, αφού έδιωξαν τους μουσουλμάνους, παραχώρησαν μεγάλες περιοχές στους δικούς τους συμμάχους, υπήρξε και επιδημία πανώλης το 1644, που σκότωσε 2000 άτομα, φονικοί σεισμοί κατά τα έτη 1612, 1613, 1625, 1630,1704, καθώς και άλλες καταστροφές αργότερα, με αποτέλεσμα το 1716 το νησί να είναι σχεδόν έρημο. Καταστροφικοί σεισμοί αναφέρονται επίσης και κατά τις ημερομηνίες: 5 Ιουνίου 1722, 22 Φεβρουαρίου 1723, 30 Σεπτεμβρίου 1769 και ο καταστροφικότερος ίσως όλων στις 23 Μαρτίου 1783, που έγινε αισθητός στη Βενετία και κατέρρευσαν, εξ αιτίας του, στο νησί 855 σπίτια και 7 εκκλησίες.

Τα νερά της Λευκάδας σου κόβουν την ανάσα, χωρίς να είναι τόσο κρύα όσο αυτά του Αιγαίου...!

Ας κρατήσουμε αυτά τα ενδιαφέροντα και διαφωτιστικά κατά νου και ας προετοιμαστούμε για τρέξιμο. Σύμφωνα με τον παρακάτω χάρτη της προτεινόμενης διαδρομής μας, αφετηρία και τερματισμός η παραλία του Αγίου Νικήτα, στο σημείο που φεύγει το καραβάκι για την παραλία Μύλος.

Η πορεία μας θα είναι ανηφορική προς τα Πευκούλια, καθώς θα ανέβουμε στον απέναντι λόφο για να αγναντεύσουμε την θέα και να επιστρέψουμε. Θα χρειαστεί να ανέβουμε δηλαδή γύρω στα 100 μέτρα.Ας δούμε εικονικά σημεία της διαδρομής.

Άγιος Νικήτας Λευκάδας. Αφετηρία της διαδρομής

Το λιμανάκι και η παραλία του Αγίου Νικήτα.

Το χωριό του Αγίου Νικήτα από ψηλά! Δεξιά η παραλία Μύλος, προσβάσιμη με καραβάκι ή με ένα μονοπάτι.

Στην μύτη του βουνού αριστερά θα φτάσουμε τρέχοντας. Εδώ η παραλία Πευκούλια από τον Άγιο Νικήτα.

Τα όμορφα ταβερνάκια στον πεζόδρομο του Αγίου Νικήτα

Ανηφορίζοντας το κεντρικό σοκάκι του Αγίου Νικήτα, βγαίνουμε στον επαρχιακό δρόμο σε αυτό το σημείο.

Η παραλία Πευκούλια αριστερά, ενώ ο δρόμος δεξιά μας οδηγεί ψηλά στο βουνό, όπου πέρα από πανοραμικές φωτογραφίες μπορούμε να φτάσουμε στα χωριά Ασπρογερακάτα, Λαζαράτα και στο πανέμορφο παραδοσιακό χωριό Καρυά.

Ιδού η ανεπανάληπτη θέα προς την παραλία Πευκούλια!

Πλησιάζουμε προς το δρομάκι που βγάζει στην παραλία Πευκούλια, όπου υπάρχει μια επιχείρηση που προσφέρει διαμονή σε δωμάτια, πισίνα, εστιατόριο, σνακ μπαρ, ντουζιέρες και τουαλέτες.

Αυτή θα είναι η θέα σου πίνοντας το πρωινό καφεδάκι στο σνακ μπαρ "Τα Πευκούλια"

Φτάσαμε στο πιο ζόρικο και ανηφορικό τμήμα της διαδρομής. Κουράγιο και σύντομα αρχίζει η κατηφόρα. Η τριγύρω θέα μας γεμίζει τις μπαταρίες για να συνεχίσουμε.

Να είδες που ότι ανηφορίζει, μετά κατηφορίζει....;

Εδώ είναι η κατηφορίτσα που οδηγεί στην παραλία και στο καφέ εστιατόριο.

Και κρύβεται αυτό το γεφύρι, όπου περνάει ένας ποταμάκι που στερεύει το καλοκαίρι.

Το σήμα κατατεθέν της παραλίας Πευκούλια!

Στην επιστροφή θα περάσουμε από κάποια επιπλέον σοκάκια μέσα από τον Άγιο Νικήτα και θα βγούμε ξανά στον δρόμο προς την παραλία Κάθισμα μέχρι να συμπληρωθούν 10 χιλιόμετρα όταν τερματίσουμε στο λιμάνι, κουρασμένοι μεν, μαγεμένοι δε. Κατά γενική ομολογία το μέρος αυτό είναι κάτι παραπάνω από όμορφο και ιδιαίτερο!