Οι αντιδράσεις μας πολύ συχνά τείνουν να είναι μια ανάφλεξη που προκαλείται από κάποια σπίθα. Το πρόβλημα βρίσκεται στο ότι, στις περισσότερες των περιπτώσεων, όταν σκεφτόμαστε καλύτερα το τι συνέβη, το μετανιώνουμε. Αλλά μπορούμε να κυριαρχήσουμε στην ενεργητική μας ένταση και να μάθουμε να χρησιμοποιούμε αυτό το ψυχικό απόθεμα προς όφελός μας!
Στην ιστοσελίδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το Αυτοκίνητο (CEA) μας υπενθυμίζεται ότι "κάθε όχημα που κυκλοφορεί πίσω από κάποιο άλλο, οφείλει να διατηρεί τέτοια απόσταση που να επιτρέπει την έγκαιρη ακινητοποίηση σε περίπτωση ξαφνικού και απότομου φρεναρίσματος, αποτρέποντας την σύγκρουση με το προπορευόμενο όχημα, λαμβάνοντας ιδιαίτερα υπόψιν παράγοντες όπως η ταχύτητα και η ροπή, οι συνθήκες φρεναρίσματος και η κατάσταση του οδοστρώματος". Το οποίο σημαίνει ότι εάν θέλουμε να έχουμε τον απαιτούμενο χρόνο για να είμαστε σε θέση να φρενάρουμε, θα πρέπει να αφήνουμε, κατά προσέγγιση, τέσσερα δευτερόλεπτα ως ελάχιστο περιθώριο. Όταν έχει αναπτυχθεί περισσότερη ταχύτητα, προφανώς χρειάζεται πιο πολύς χρόνος. Με τον τρόπο αυτόν θα είμαστε σε θέση να αντιδράσουμε έγκαιρα, να λάβουμε τον έλεγχο της κατάστασης και όχι η κατάσταση να ελέγχει και να καταπιέζει εμάς.
Στην ιστοσελίδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το Αυτοκίνητο (CEA) μας υπενθυμίζεται ότι "κάθε όχημα που κυκλοφορεί πίσω από κάποιο άλλο, οφείλει να διατηρεί τέτοια απόσταση που να επιτρέπει την έγκαιρη ακινητοποίηση σε περίπτωση ξαφνικού και απότομου φρεναρίσματος, αποτρέποντας την σύγκρουση με το προπορευόμενο όχημα, λαμβάνοντας ιδιαίτερα υπόψιν παράγοντες όπως η ταχύτητα και η ροπή, οι συνθήκες φρεναρίσματος και η κατάσταση του οδοστρώματος". Το οποίο σημαίνει ότι εάν θέλουμε να έχουμε τον απαιτούμενο χρόνο για να είμαστε σε θέση να φρενάρουμε, θα πρέπει να αφήνουμε, κατά προσέγγιση, τέσσερα δευτερόλεπτα ως ελάχιστο περιθώριο. Όταν έχει αναπτυχθεί περισσότερη ταχύτητα, προφανώς χρειάζεται πιο πολύς χρόνος. Με τον τρόπο αυτόν θα είμαστε σε θέση να αντιδράσουμε έγκαιρα, να λάβουμε τον έλεγχο της κατάστασης και όχι η κατάσταση να ελέγχει και να καταπιέζει εμάς.
Πράγματι, τα τέσσερα αυτά δευτερόλεπτα μοιάζουν λίγα, αλλά σε καθορισμένες καταστάσεις μπορούν να υπογραμμίσουν την διαφορά ανάμεσα σε μια σύγκρουση και μια απλή τρομάρα. Αλλά επιπλέον, όπως διαβεβαιώνουν οι τελευταίες μελέτες, αυτά τα 4 δεύτερα έχουν την δυναμική να μας καθοδηγούν στην ζωή μας. Αυτή η μικρή περίοδος χρόνου, μπορεί να μας δώσει τον αναγκαίο χώρο για να παύσουμε και να αναλογιστούμε εάν αυτό το οποίο πράττουμε είναι προς την σωστή κατεύθυνση ή όχι. Αν αυτό είναι το μονοπάτι που επιθυμούμε να ακολουθήσουμε ή απλά τρέχουμε προς το άγνωστο δίχως να το έχουμε σκεφτεί και συνειδητοποιήσει. Σε μόνο τέσσερα δευτερόλεπτα μπορούμε να καταλάβουμε εαν χανόμαστε στην δίνη ασυναίσθητων αντιδράσεων ή αν πραγματικά συμπεριφερόμαστε βάση των στόχων, του σχεδιασμού μας, των αξιών και των προσωπικών μας αρχών. Για αυτόν λοιπόν τον θησαυρό χρόνου μας μιλάς, μεταξύ άλλων, ο Peter Bregman στο βιβλίο του "4 seconds". O Bregman συνοψίζει διαβεβαιώνοντας ότι: "Το μυστικό για να λάβει κανείς σωστές αποφάσεις που απλοποιούν την ζωή, είναι να αναπνέει βαθιά για 4 δευτερόλεπτα πριν αναλάβει δράση. Μπορεί να ακούγεται υπερβολικά απλό, αλλά έχει αποδειχθεί ότι αυτή η παύση είναι ο ιδανικός χρόνος που χρειάζεται για να ελέγξει κάποιος τις παρορμήσεις του και να λάβει μια απόφαση έξυπνη και λογική".
Λίγο χρόνο σου ζητώ εν καιρώ επιτάχυνσης
Το πρόβλημα δεν είναι ότι οι εποχές έχουν επιταχυνθεί, αλλά ότι και εμείς οι ίδιοι έχουμε κάνει το ίδιο ακριβώς. Τρέχουμε με ταχύτητες τρελές και το χειρότερο είναι ότι δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει καν. Ευρισκόμενοι μονίμως στην πρίζα, δεν επιτρέπουμε στον εαυτό μας να κάνει μια παύση, όσο μικρή και να είναι αυτή. Έχουμε εθιστεί τόσο σε αυτή την κατάσταση που πολλοί από μας δεν το κάνουμε ούτε καν κατά λάθος! Σε μια κουρασμένη κοινωνία, έτσι ακριβώς όπως την περιγράφει ο φιλόσοφος Byung-Chul Han, το ανθρώπινο είδος έχει μετατραπεί σε μια μηχανή αποδόσεων και επιδόσεων. Όλοι στροβιλίζονται στην επιτάχυνση. Όλοι υστερικοί. Παράγοντας, καταναλώνοντας, ξαναπαράγοντας. Δεν έχει σημασία το τί αλλά η ταχύτητα. Η δράση έχει μετατραπεί σε αντίδραση. Και οι αντιδράσεις ξεπηδούν συνήθως δίχως πολύ σκέψη, όπως όταν μας χτυπούν στο γόνατο κατά την διάρκεια της σχετικής εξέτασης. Έτσι, με κλωτσιές ελάχιστα αντανακλαστικές βρισκόμαστε αγκαλιά με προβλήματα που, αν το καλοσκεφτούμε, δεν τα είχαμε πριν. Μια βρισιά που δεν έπρεπε να ειπωθεί, λίγη από την προσοχή μας που δεν δώσαμε σε κάποιον φίλο, ή εκείνο το αντικείμενο που αγοράσαμε και το θέλαμε μανιασμένα. Αλλά επιπλέον, οι αντιδράσεις μας έρχονται σε πλήρη αντίθεση με εμάς τους ίδιους, ή χειρότερα, με τους στόχους και τις προθέσεις μας.
Ο Peter Bregman μας δίνει ένα ξεκάθαρο παράδειγμα: "Όταν αισθανόμαστε στρεσαρισμένοι και καταπιεσμένοι από την ίδια μας της λίστα με εργασίες, ραντεβού και θέλω που εκκρεμούν, η ενστικτώδης αντίδρασή μας είναι να δουλέψουμε περισσότερο, αυξάνοντας τις συνολικές ημερήσιες ώρες προσπάθειας και εργασίας. Η πρόθεσή μας είναι να μειώσουμε το στρες και την υπερφόρτωση του προγράμματος. Αλλά οι πράξεις μας φέρουν το αντίθετο αποτέλεσμα: καταλήγουμε πιο στρεσαρισμένοι και φορτωμένοι από ποτέ! Με μια πράξη αντανακλαστική θέλουμε να επιλύσουμε μια κατάσταση, αλλά τελικά κάνουμε τα πράγματα χειρότερα, χωρίς κάν να το αντιληφθούμε. Ο κανόνας των τεσσάρων δευτερολέπτων μας προσκαλεί να αφιερώσουμε τον χρόνο αυτό σε μια ελάχιστη διαδικασία που μας βελτιώνει και μας ωθεί μέσω της επανάληψης να:
Παύσουμε. Μια απλή παύση. Μια στιγμή για να ξαναπάρουμε συνειδητά τον έλεγχο. Για τον σκοπό αυτό θα πρέπει να έχουμε τον νου μας ότι η επερχόμενη κατάσταση θα χρειαστεί να μας κάνει να εφαρμόσουμε τον κανόνα των τεσσάρων δευτερολέπτων. Είναι εκείνη η στιγμή που υπερβάλουμε στην δουλειά μας και το παρακάνουμε, η συζήτηση αυτή που έπρεπε να καταλάβουμε πόσο σημαντική είναι για τον άλλον, ή εκείνο το χωρίς σκέψη άνοιγμα του ψυγείου, λές και δεν ελέγχουμε τα ίδια μας τα χέρια.
Να πάρουμε βαθιές αναπνοές. Μόλις εντοπιστεί η στιγμή, θα πρέπει να αρχίσουμε να αναπνέουμε. Σε βάθος, αφήνοντας τον αέρα να εισέλθει μέσα μας από την μύτη και να εξέλθει από το στόμα. Σαν μια προσπάθεια να γεμίσουμε με ζωτικό αέρα από κάτω προς τα πάνω και με την αντίθετη φορά να εκπνεύσουμε τα προβλήματα και τα άγχη.
Να συνεκτιμήσουμε. Τώρα ήρθε η στιγμή να αξιολογήσουμε εαν η απάντηση που σχεδόν πάει να ξεφύγει από το στόμα μας είναι η κατάλληλη ή η αρμόζουσα. Αν είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε τις συνέπειες ή όταν αυτό που πρόκειται να κάνουμε ευθυγραμμίζεται με τους στόχους και τα βαθύτερα θέλω μας.
Παύσουμε. Μια απλή παύση. Μια στιγμή για να ξαναπάρουμε συνειδητά τον έλεγχο. Για τον σκοπό αυτό θα πρέπει να έχουμε τον νου μας ότι η επερχόμενη κατάσταση θα χρειαστεί να μας κάνει να εφαρμόσουμε τον κανόνα των τεσσάρων δευτερολέπτων. Είναι εκείνη η στιγμή που υπερβάλουμε στην δουλειά μας και το παρακάνουμε, η συζήτηση αυτή που έπρεπε να καταλάβουμε πόσο σημαντική είναι για τον άλλον, ή εκείνο το χωρίς σκέψη άνοιγμα του ψυγείου, λές και δεν ελέγχουμε τα ίδια μας τα χέρια.
Να πάρουμε βαθιές αναπνοές. Μόλις εντοπιστεί η στιγμή, θα πρέπει να αρχίσουμε να αναπνέουμε. Σε βάθος, αφήνοντας τον αέρα να εισέλθει μέσα μας από την μύτη και να εξέλθει από το στόμα. Σαν μια προσπάθεια να γεμίσουμε με ζωτικό αέρα από κάτω προς τα πάνω και με την αντίθετη φορά να εκπνεύσουμε τα προβλήματα και τα άγχη.
Να συνεκτιμήσουμε. Τώρα ήρθε η στιγμή να αξιολογήσουμε εαν η απάντηση που σχεδόν πάει να ξεφύγει από το στόμα μας είναι η κατάλληλη ή η αρμόζουσα. Αν είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε τις συνέπειες ή όταν αυτό που πρόκειται να κάνουμε ευθυγραμμίζεται με τους στόχους και τα βαθύτερα θέλω μας.
Να δράσουμε ή όχι. Διότι, μόλις επανακτηθεί ο έλεγχος των όσων συμβαίνουν, υπάρχει το ενδεχόμενο να επιλέξουμε την σιωπή από την απάντηση. Ή να μην απαντήσουμε σε όλα αυτά τα e-mail και να επιλέξουμε να σχολάσουμε. 'Η ακόμα καλύτερα να αποφασίσουμε να δώσουμε όλη μας την προσοχή στον/ην σύντροφό μας. Ότι και να αποφασιστεί, δράση ή μη, θα είμαστε στα σίγουρα ενσυνείδητοι σε αυτό που κάνουμε. από την αντίδραση λοιπόν, περνάμε επιτέλους στην συνειδητή δράση!
El Pais
No comments:
Post a Comment